Szkolne Biuro Podróży

Relacje ze Szkolnego Biura Podróży
 

Od kultury nauczania do kultury uczenia się – Szkolne Biuro Podróży

„Nauczycielu, chcesz zrobić dla uczniów więcej, zrób mniej!”

Marzena Żylińska
 

Zaprezentowany tu opis projektu należy traktować jako inspirację, a nie jak plan, którego trzeba się trzymać. Każda grupa może dostosować projekt do własnych potrzeb i możliwości. Celem jest wyzwolenie kreatywności uczniów i stworzenie im warunków do rozwijania samodzielności. Jednocześnie projekt jest ogromnym wyzwaniem dla nauczycieli, którym przypada nowa rola.

Szkolne wycieczki inaczej!

Dwie równoległe klasy z dwóch różnych miejscowości (dobrane na zasadzie kontrastu, np. miasto – wieś), nawiązują ze sobą współpracę i pracują regularnie przez cały rok szkolny. W pierwszym półroczu uczniowie z obu klas wspólnie planują wyjazd i pobyt w miejscowości A. Pod koniec półrocza klasa z miejscowości B jedzie na tydzień z wizytą do miejscowości A, a pod koniec roku ma miejsce rewizyta. Nad programem rewizyty uczniowie z obu szkół pracują przez kilka miesięcy w II półroczu.

Uczniowie mieszkający w dużych miastach bardzo często nie potrafią sobie wyobrazić, jak wygląda życie na wsi. Uczniowie z wiejskich szkół czy małych miasteczek mogliby przygotować program wymiany oparty na lokalnych atrakcjach, często niedostępnych mieszkańcom silnie zurbanizowanych terenów, takich jak żeremia bobrów, stacje pogody, ciekawe ekosystemy, gospodarstwa rolne / ekologiczne, uprawy roślin (dzieci z miast mają często problemy z rozróżnianiem zbóż), zwierzęta hodowlane i wszystko, co mogłoby zainteresować gości.

Program wizyty mogą samodzielnie stworzyć uczniowie przyjmujący gości, ale prawdziwym wyzwaniem – i okazją do rozwijania wielu złożonych kompetencji – jest stworzenie programu, który byłby owocem kilkumiesięcznej współpracy uczniów z obu klas. Takie podejście stwarza okazję do praktycznego i naturalnego wykorzystania nowych technologii [różne narzędzia, komunikatory – (można zorganizować wideokonferencje), czaty], do rozwijania sprawności pisania, planowania, dyskutowania, argumentowania, a także wielu kompetencji społecznych. W trakcie wspólnego planowania uczniowie mają również możliwość zdobycia nowej wiedzy (geografia, biologia, język polski, matematyka, sztuka i wiele innych treści z różnych dziedzin). Dzięki takiej metodzie nowe wiadomości będą ze sobą powiązane i wielokrotnie powtarzane, co bardzo korzystnie wpływa na ich zapamiętywanie. Jednorazowy kontakt z nową wiedzą nie jest tak skuteczną formą uczenia się.

Jeśli uczniowie czują się na siłach, mogą zaplanować również w mieszanych grupach wspólne prowadzenie lekcji. Lekcje te mogą dotyczyć historii, biologii, czy jakiegokolwiek innego przedmiotu. Lekcje prowadzone przez uczniów mogą odbywać się w klasie lub poza szkołą. Wplecenie celów zawartych w podstawach programowych w autentyczny kontekst, jest ogromnym atutem i powoduje, że poznana wiedza odbierana jest jako coś autentycznego i osadzonego w realnym życiu. Również planowanie kosztów i podróży stwarza okazję do dokonywania wielu różnych obliczeń osadzonych w życiowych kontekstach.

Wspólne planowanie jest też okazją do poznania się, pokazania swoich pasji i zainteresowań. Osobiste spotkanie po kilkumiesięcznej współpracy w świecie wirtualnym nabiera zupełnie innego wymiaru.

Rola nauczyciela w projekcie

Jednym z ważniejszych celów takiej formy wymiany jest rozwijanie samodzielności, kreatywności i budowanie u uczniów poczucia sprawstwa. Dlatego niezwykle ważna jest tu zmiana roli nauczyciela – z osoby organizującej pracę uczniów na osobę im towarzyszącą. Ważne, by nie blokować zgłaszanych pomysłów i inicjatyw, chyba że są to pomysły jednoznacznie złe lub szkodliwe, np. gdy idą w kierunku merkantylizacji lub wiążą się ze zbyt wyskoki kosztami. Warto rozmawiać o tym, że atrakcyjne i ciekawe zajęcia wcale nie muszą być drogie. Być może warto zastanowić się nad tym, czy nie wprowadzić limitu finansowego, którego uczniowie, planując wyjazd, musieliby się trzymać. Wprowadzenie takiego limitu stanowi z jednej strony duże wyzwanie, a z drugiej stwarza okazję do dokonywania różnych przeliczeń i kalkulacji.

Należy pamiętać, że im większa aktywność i decyzyjność uczniów, tym lepszy efekt w postaci nowej wiedzy lub nabytych kompetencji. Będzie to możliwe, gdy nauczyciel uświadomi sobie, jak ważna jest decyzja o stworzeniu uczniom przestrzeni do działania.

Projekt Szkolne Biuro Podróży oferuje zatem przestrzeń edukacyjną, która umożliwi nie tylko zdobywanie wiedzy, ale również rozwijanie wielu ważnych kompetencji, które przygotowują do życia z uwzględnieniem całej jego złożoność, której tak często brakuje typowym, szkolnym zadaniom.

Jak przystąpić do projektu:
Wyślijcie na nasz adres kontakt@nobelledu.stronazen.pl zgłoszenie., podając następujące informacje:

  1. Klasa / szkoła / miejscowość
  2. Liczebność klasy
  3. Czy chcielibyście znaleźć klasę partnerską blisko Waszej miejscowości, czy jesteście gotowi zaakceptować partnerów mieszkających w innej części Polski?

Mamy nadzieję, że do końca września będziemy mogli znaleźć dla Was partnerów. Gdy prześlemy Wam informację, będziecie mogli rozpocząć współpracę. Bardzo byśmy chcieli, żebyście pod koniec roku podzielili się z nami Waszymi doświadczeniami. Bylibyśmy szczęśliwi, gdybyście prowadzili dziennik współpracy, do którego dołączylibyście zdjęcia. Bardzo chcielibyśmy dowiedzieć się, co się udało bardzo dobrze, a co nieco gorzej, co Wam sprawiło najwięcej radości i czego dzięki Szkolnemu Biuru Podróży mogliście się uczyć. Jak podobały się Wam wyjazdy, które sami zorganizowaliście? Takie opisy z pewnością zachęcą inne szkoły do szukania nowej formuły szkolnych wycieczek i do oddania inicjatywy uczniom. Bo uczniowie dopiero wtedy mogą rozwinąć swój potencjał, gdy nauczyciele stworzą im przestrzeń do działania rozwijania

© 2015 Sofarider Inc. All rights reserved. WordPress theme by Dameer DJ.