Czy uczniowi w szkole wszystko trzeba tłumaczyć?
Zadałam pytanie zamknięte, więc od razu odpowiem krótko: NIE!
Jeśli chcemy by nasz uczeń naprawdę się w szkole uczył, to zadaniem nauczyciela jest jedynie stworzenie do tego warunków. Miejsce, sytuacja, kierunek – celem nauczyciela jest zaprojektowanie lekcji, jako czasu przeznaczonego na uczenie się. Wówczas warunki najlepsze dla mózgu ucznia, wytworzą się samoistnie – motywacja wytworzona przez wskazanie kierunku przez nauczyciela, a nie narzucenie; nowość poprzez sytuację problemową oraz przestrzeń do wyboru – jak chcę to rozwiązać.
W szkole Cogito w Płocku postanowiliśmy sprawdzić w praktyce tezę: „chcesz dla ucznia więcej – zrób mniej”(M.Ż). Nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej wszedł na lekcję i powiedział: „ Zaplanujcie swoje urodziny, mając do wykorzystania określoną ilość pieniędzy”. Klasa III bez zastanowienia zabrała się do pracy. Bez żadnych wskazówek nauczyciela zrealizowali wszystkie zakładane edukacje oraz podstawę programową:
– edukacja polonistyczna – redagowanie zaproszenia
– edukacja plastyczna – tworzenie zaproszeń na urodziny;
– edukacja matematyczna – poszukiwanie w internecie cen produktów, lista zakupów, liczenie kawałków tortu: dodawanie, odejmowanie, mnożenie, dzielenie.
– edukacja społeczna: uczniowie przy podsumowaniu doszli do wniosku, że zorganizowanie urodzin to sprawa trudna i rodzice muszą się przy tym napracować oraz zdali sobie sprawę, ile kosztują ich przyjemności.
Do tego ćwiczyli: samodzielność, umiejętność pracy w grupie, umiejętności społeczne, umiejętność planowania pracy.
Warto zaznaczyć, iż klasa bez pytań ruszyła do pracy, bo nauczyciel dał im wcześniej możliwość ćwiczenia: samodzielności, wiary w siebie, planowania, pracy w grupie, własnego zdania, podejmowania decyzji, świadomości istnienia wielu rozwiązań, prawa do błędu.
Nauczyciel nie bał się spróbować, oddać władzy decydowania, bo dyrektor wspierał, zachęcał do poznania nowego spojrzenia na edukację i dał przestrzeń do błędów.
Zachęcam do próbowania wychodzenia poza znane ramy, nie bać się błędów, bo „dla mózgu żaden błąd nie jest zmarnowany, dzięki temu się uczymy”(M. Żylińska)
Wszystko się da, ale samo się nie zrobi.