W swojej kilkunastoletniej pracy z uczniami mam za sobą „kilometry” podyktowanych notatek, które miały pomóc moim uczniom w rozwijaniu zainteresowań, w przyswajaniu wiadomości. Z biegiem czasu uświadomiłam sobie, że dopiero autorskie zapiski moich uczniów są dowodem na ich uczenie się. Uczniowie otrzymują ode mnie kryteria sukcesu, ponieważ napisanie notatki jest według mnie zadaniem edukacyjnym, toteż, jak do każdego zadania, otrzymują informację na co będę zwracała uwagę. Potem pozostaje już tylko stworzenie relacji z tego, czego się nauczyłam/ nauczyłem podczas lekcji w formie notatki. Przejście od kultury nauczania do kultury uczenia się to dla mnie pozwolenie uczniom na to, aby sami zadecydowali, jaka forma zapisu ich przemyśleń na temat tekstu będzie sprzyjała ich uczeniu się. Dzisiaj chciałabym zaprezentować notatkę, którą uczniowie klasy III b gimnazjum przygotowali na lekcji podczas omawiania wiersza „Utopia” Wisławy Szymborskiej.
tel.: 792 688 020
e-mail: kontakt(at)budzacasieszkola.pl
Odwiedź nas również na Facebooku
facebook.com/budzacasieszkola/
” Przejście od kultury nauczania do kultury uczenia się to dla mnie pozwolenie uczniom na to, aby sami zadecydowali, jaka forma zapisu ich przemyśleń na temat tekstu będzie sprzyjała ich uczeniu się.”
Pozwolić decydować, czy współdecydować uczniom, w jaki sposób mają się uczyć, jak zapisywać swoje przemyślenia, to pomysł, którym należy się dzielić jak najczęściej wszędzie tam, gdzie to możliwe.
Jeszcze tylko my, nauczyciele, musimy się nauczyć, jak uczyć uczniów, żeby podejmowali dobre decyzje w zakresie swojego uczenia się.